Czy wiecie, że każde dziecko w swoim życiu doświadcza sporo lęku niekoniecznie związanego z faktycznym zagrożeniem? I że jest to całkowicie normalne! Mowa tu o lękach związanych z etapami rozwoju młodego człowieka.
Daje się zauważyć, że dzieci w zależności od wieku boją się trochę różnych rzeczy. I tak dwulatki najczęściej reagują niepokojem w odpowiedzi na bodźce słuchowe, wizualne, przestrzenne i związane z ludźmi. Przestrasza je odgłos pędzącego pociągu, szczekającego psa, dźwięk suszarki do włosów czy pralki, burza, ciemne, mroczne kolory czy duże, nieznane przedmioty. Mogą też silnie lękowo zareagować na przeprowadzkę do innego pokoju czy miejsca zamieszkania, przemeblowanie czy wreszcie wyjazd rodzica bądź jego nieobecność w porze, w której dziecko usypia.
Trzylatki obawiają się głównie tego co widzą np. dziwnych masek, twarzy klowna, starych, pomarszczonych lub kalekich ludzi, a także policjantów czy lekarzy w ich uniformach. Pojawia się niepokój związany z ciemnością, zwierzętami oraz byciem bez rodziców w porze wieczornej.
U pięciolatków przeważnie ilość lęków maleje, a te które się pojawiają głównie związane są z codziennymi obawami przed bólem upadku, skaleczeniem, czy ciemnością.
W wieku 6 lat poziom lęków ponownie wzrasta. W tym okresie rozwojowym dzieci mogą silnie reagować na nagłe dźwięki np. dzwonka do drzwi czy klaksonu samochodowego. Sześciolatki boją się też ciemności, duchów i baby-Jagi, czegoś co może siedzieć w mrocznym kącie pokoju czy pod łóżkiem. Strachem napawa je myśl, że zostaną same w domu lub że zgubią się gdzieś rodzicom podczas zakupów w sklepie. Boją się ognia, burzy i samodzielnego zasypiania. Co ciekawe dzieci w tym wieku mniej przerażają groźne urazy a dużo mocniej reagują na drobne skaleczenia czy zadrapania.
U siedmiolatków nadal poziom lęków jest wysoki. Dotyczy głównie obaw związanych z ciemnością i siłami nadprzyrodzonymi. Maluchy zaczynają bać się złodziei, wojny, spóźnienia na lekcje w szkole i braku akceptacji ze strony rówieśników. Mocno reagują na straszne filmy, gry i bajki.
W kolejnych latach poziom lęków wyraźnie opada. Pojawiają się niepokoje związane z pokonywaniem realnych trudności w codziennym życiu.
Około 10 roku życia ponownie dochodzi do wzrostu ilości i poziomu lęku.
Jak możecie zauważyć z lękiem w życiu jest trochę jak na huśtawce , raz jego poziom i ilość jest wyżej raz niżej.